16.1.12

ผ้าโสร่ง

     ตอนเด็กๆ แม่ชอบตัดกางเกงขาสั้นสำหรับใส่ในกระโปรงนักเรียนให้ โดยใช้ผ้าโสร่ง ลวดลายสีสันจัดจ้านเหลือเกิน ตอนนั้นฉันไม่ชอบเลย อยากได้กางเกงสีขาวเรียบๆมากกว่า จะลุกจะนั่งก็ต้องคอยระวัง ไม่ให้กระโปรงเปิด กลัวเพื่อนเห็นกางเกงลายโสร่ง ... วันเวลาผ่านไป จนฉันไม่ต้องนุ่งกางเกงขาสั้นข้างในกระโปรงแล้ว กลับพบว่า ฉันหลงรักผ้าโสร่งเข้าแล้ว เจอร้านขายโสร่งลายสวยสีสดในสำเพ็ง ก็ซื้อมาตัดกระโปรงใส่ สีบานเย็น สีแดง แรงกว่าที่แม่ตัดให้ตอนเด็กๆซะอีก ซื้อสะสมไว้หลายผืนจนกลายเป็นร้านเจ้าประจำ
     อิทธิพลของกางเกงโสร่งที่ต้องใส่ทุกวันตอนเด็กๆ ส่งผลถึงรสนิยมหลายอย่างที่ฝังแน่นในตัวฉัน โดยเฉพาะความชอบในผ้าพื้นเมือง หรือวัฒนธรรมแบบชนเผ่าต่างๆ ลวดลายซื่อๆจริงใจ สีสันตัดกันโฉ่งฉ่างนี่ล่ะ เห็นทีไรสะดุดใจยิ่งนัก แม้วันนี้ฉันโตเกินกว่าจะใส่กระโปรงลายโสร่งสีสดแล้ว แต่ถ้าเจอผ้าพื้นเมืองสีและลายไม่ฉูดฉาดมาก ก็จะนำมาตัดกางเกง และใส่ด้วยความมั่นใจเสมอ (แม้คนรอบข้างมักจะมองแบบตั้งคำถามว่า"กล้าใส่ได้ไง") แต่แปลกนะ ที่ฉันไม่เคยใช้ผ้าโสร่งมาตัดเป็นเสื้อเลย
      เสื้อสองตัวนี้ ตัดจากผ้าโสร่งที่ฉันซื้อเก็บไว้นานมากแล้ว ฉันเองไม่ชอบใส่เสื้อลายแต่คิดว่าถ้าผ้าโสร่งกลายเป็นเสื้อตัวเล็กๆคงน่ารักดี
       ตอนพี่เอเอาของขวัญวันเกิดมาให้เมื่อปลายปีที่ผ่านมา พี่เอบอกว่ากำลังหากระโปรงผ้าขาวม้าให้น้องออมน้องเอม-ลูกสาวฝาแฝดใส่ไปโรงเรียนวันศุกร์ (ที่เด็กๆต้องใส่ชุดพื้นเมือง) ฉันเลยตั้งใจจะเย็บให้เป็นของขวัญ ไม่ได้เย็บเป็นกระโปรง แต่เสร็จออกมาอย่างที่เห็น โดยแม่ของฉันเป็นผู้ตัดและกะขนาดให้พอดีกับเด็กสามขวบสี่เดือน (ไม่ได้ขอวัดตัวเพราะอยากให้พี่เอประหลาดใจ) และสอนวิธีเย็บ
      แม่ตัด ฉันเย็บ...กิจกรรมของสองแม่ลูกในคืน "วันครู" พอดี แม่บอกดีใจวันนี้ได้เป็นครู ฉันก็ดีใจ เย็บเสื้อไปชื่นชมลายผ้าไป  ลืมบอกว่า แม่เองก็ชอบใส่ผ้าโสร่งเหมือนกัน แต่ตัดเป็นชุดนอนกระโปรงยาวสวย และนุ่งเป็นผ้านุ่งบ้างในบางโอกาส แม่นุ่งผ้านุ่งได้สวยที่สุด
       และทุกครั้งที่เห็นผ้าโสร่ง ... ฉันจะคิดถึงแม่









น้องเอม+น้องออม ใส่แล้วน่ารักมากเลย

3 comments:

  1. ชอบด้วย (เพิ่งได้มาอ่าน blog) ทำไมไม่เคยอ่านก็ไม่รุ
    อ่านแล้วก็ชอบ เขียนต่อไปนะ

    อิโนะฉิฉิ

    ReplyDelete
  2. ชอบจัง อ่านแล้วเห็นภาพเลย โดยเฉพาะตอนลุกนั่ง อิ อิ

    ReplyDelete
  3. ผ้าโสร่งนี้เห็นมานาน ดีใจด้วยน้าที่สำเร็จเป็นเสื้อสวยซะที นางแบบก็น่ารักเหมือนตุ๊กตาเลย
    บล็อกเลียกน่าสนใจมาก จนพี่อยากแต่อ่าน แต่ไม่อยากเขียน (ของตัวเอง) อีกต่อไปแล้ว
    ขี้เกียจตามเคย ฮี่ฮี่

    ข.ต.

    ReplyDelete